11e verslag
Blijf op de hoogte en volg William
25 Maart 2020 | Australië, Australia Plains
Na een bizarre avond hebben we toch van een goede nachtrust van 23 op 24 mrt kunnen genieten. Alleen is t gebruikelijk om dan weer te ontwaken, meestal ben ik de eerste en t eerste wat ik deed (doe) is kijken of er nog nieuws is. Dat was er...... de vlucht van zaterdag de 28e was definitief ook gecanceld en dat er zeer waarschijnlijk niet meer gevlogen kon worden tussen Europa en Australië. We zouden er goed aan doen om de komende 4 nachten alvast ergens vast te leggen om te verblijven en dat we met klem ons aan diende te melden bij een site van de overheid om gestrande mensen op te halen. Dit hebben we uiteraard gedaan.
Geen fraai bericht, ook niet geheel onverwachts, maar zodra je daar mee geconfronteerd wordt, krab je je toch wel even achter de oren. Na eerst maar eens een was gedaan te hebben, hadden we ook even de tijd om aan t idee te wennen, zijn we naar de receptie getogen om te bezien wat de mogelijkheden waren. Een langer verblijf was inderdaad mogelijk, de eerst 3 nachten kregen wij aangeboden van de reisorganisatie, waarop we ons verblijf alvast met in totaal 4 nachten verlengd hadden.
Langer van die 4 dagen was ook mogelijk, maar daar wilde we niet op vooruit lopen. Het ontbijt buffet was inmiddels dus voor 6 maanden gesloten, daarom een heerlijke wandeling van 10 min richting het Southern Cross station, alwaar nog wel eten te halen valt, maar dat je dat staande dient te nuttigen. Alle zitgelegenheden waren inmiddels weggehaald. Ook hier waren de eerste coronavirusmaatregelen duidelijk waarneembaar.
Vervolgens hebben we de auto uit de garage gehaald en heb ik Judith bij haar markt afgezet en ben ik mijn hobby gaan uitvoeren, namelijk stadions bezoeken. Ik wist dat ze allemaal dicht waren, maar als je op 10 minuten rijden van een locatie van 1 km2 5 stadions kan bezichtigen, dan moet ik daarheen. Ook op deze locatie, alwaar de Olympisch Spelen van 1956 zijn gehouden, was het erg rustig. Kwam mooi uit, kon ik heerlijk ongestoord foto’s schieten. De 2 bekendste stadions zijn het Rod Lever tennis stadion alwaar de Australian Open wordt gehouden en daarnaast staat het immense Melbourne Cricket Ground alwaar 100.000 man in kunnen! Ik kwam ogen tekort en dat onder het genot van een heerlijk schijnend zonnetje.
Na 1,5 uur weer snel terug naar de markt om m’n huwelijk te redden, immers Judith zat braaf op mij te wachten! Vervolgens zijn we naar het strand van St Kilda gereden om nog even heerlijk te genieten van een kustwandeling. Daarop direct doorgereden naar de garage om onze huurauto na 3 weken trouwe dienst weer in te leveren. We hadden immers gehoord dat reizen niet meer mocht, onze huur periode zat er op en we waren van de stallingskosten verlost.
Toch even wennen, na 3 weken trouwe dienst en je voorzien hebbende van je vrijheid, om dat weer af te staan...
Vervolgens naar de kamer om even wat te rusten en te chillen.
De volgende dag, het was/is inmiddels 25 maart, na een goede nachtrust wakker geworden. Keek als gebruikelijk als eerste op m’n mail, kijken of er nieuws was. Nou die was er wederom. Bleek dat ik een mail van de reisorganisatie had gekregen waarin stond dat we rekening moesten gaan houden met een gedwongen, verlengd verblijf van 4 weken en of wij aan konden geven of wij een locatie hadden waar we die tijd zouden kunnen verblijven.....
Ik was direct ontwaakt en na een uurtje kwam ook Judith boven zeil en heb haar voorzichtig van de onheilstijding op de hoogte gebracht!
Na een uurtje maar richting de receptie getogen en gevraagd wat de mogelijkheden waren. We kregen positief respons want het was geen probleem. Over de condities etc moest ik in de middag met de souschef zelf in onderhandeling, maar een slaapplek was geregeld. Wij enigszins blij, vervolgens de dames thuis middels een app, zij lagen nog te slapen, op de hoogte gebracht en op naar het station voor t ontbijt.
Omdat we toch ernstig moesten wennen aan deze gedwongen verlenging, hadden we maar besloten om een stadswandeling richting Flindersstation te gaan ondernemen. Dit is een zeer fraai station in Victoriaanse stijl en dateert uit 1900. Hier pal achter ligt een Botanische tuin met een rustig park, alwaar diverse mensen hun lunch zaten te nuttigen en anderen weer aan hun fysiek aan t werken waren in de vorm van joggen. Hier toch even de gelegenheid te baat genomen om in alle rust, rondom de hectiek van de stad, te moeten gaan wennen aan een gedwongen langer verblijf. Mentaal toch een dingetje, zeker omdat je niet naar huis kan indien urgentie dan vereist.... Dat maakt t lastig.
Op de terugweg wandelend langs het hoogste gebouw van Melbourne, Eureka genaamd, alwaar je op 300m hoogte op het skydek kan genieten van een fraai overzicht van de stad. We vreesden dat het niet kon, maar toch voorzichtig geprobeerd en gevraagd bij de, bleek later, grootste bitch van de stad die daar als receptioniste trachtte gastvrouw te zijn, of het mogelijk was naar boven te gaan. We werden vriendelijk doch dringend verzocht weg te gaan, dit was niet voor publiek toegankelijk. Ze zei het op een toon waardoor ik de komende week geen gel mee nodig heb, want m’n haren stonden direct pal in verticale stand.
Ik heb me ernstig ingehouden, immers Juud stond pal naast me, maar heb haar wel verteld dat ik geen klein kind meer ben.
Buiten kwam het stoom uit onze oren, had achteraf spijt dat ik me zo heb laten bejegenen....
De 2 dames thuis maken het goed, we hebben dagelijks app-contact, dat is een hele geruststelling en maar dat gevoel niet terug te kunnen indien nodig, dat went slecht.
Wat absoluut niet went is de enorme belangstelling die wij genieten vanuit Nederland. Het is echt hartverwarmend om waar te nemen hoe men meeleeft. Het zou mensen tekort doen om man en paard bij naam te noemen, maar we krijgen van alle kanten adhesiebetuigingen. Via de app, de mail, Messenger het is ongekend. Het sterkt ons enorm om onze situatie te aanvaarden. We klagen niet en zeker deze ‘bombardementen” maken het voor ons makkelijker te aanvaarden. Immers, een alternatief is er niet en dan is het fijn te weten dat velen aan je denken. Blijf dat vooral doen, het steunt ons enorm.
Kreeg zojuist van Dave bijvoorbeeld om er eentje te noemen, een foto met een afdruk van een notitie uit een boek van Nostradamus, dat was echt bizar, zie bijgevoegde foto!
Wat ook ineens enorm steunt is het feit wat t gesprek met de souschef ons zojuist heeft opgeleverd. We kunnen voor de helft van de prijs hier 4 weken verblijven! Wat helemaal sportief van hem was dat hij uit zichzelf begon over een appartement, hier pal om de hoek, die niet van hun is maar waar we voor dezelfde (halve) prijs ook terecht kunnen!
Een zeer genereus gebaar, het is een mooi plan voor morgen om 2 hotels tegen elkaar uit te kunnen spelen. Daar gaan we ons op focussen, nu de focus op een cervesa!
-
25 Maart 2020 - 17:16
Jill:
❤️❤️ -
26 Maart 2020 - 11:18
Paul:
Hoi Judith en William,
heel coulant van de souschef dat jullie voor halfgeld in het hotel kunnen blijven of in een appartement om de hoek. Ik veronderstel dat het hotel zo goed als leeg is. Is dat zo?
Een wandeling voor je aan het staande ontbijt kan. Niet verkeerd:-) Is goed voor de spijsvertering. Ik kan me nog een vakantie op de motor in Ierland herinneren, waar Alfred en ik in het toiletgebouw ontbeten, omdat we de tent(ja je leest het goed!) al in de hoosbui afgebroken en ingepakt hadden. De rest van de dag reden we in regenpakken en met dichtvizier rond. Het bleef maar regenen. Lekker primitief doen:-)
Klinkt als een echte bitch die dame(??!!) in de receptie van Eureka. Verwonderlijk dat ze die functie heeft. Met het verkeerde been uit bed gestapt die ochtend of erg ongesteld(!).
Jij William hebt weer wat stadions aan je lijstje toe kunnen voegen. Mooi hoor. En Judith weer genoten op de markt.
Vanochtend 'mijn' Rus weer over de vloer gehad. Ik ben zijn taal coach. We praten dan 1,5 a 2 uur Nederlands. We doen dat aan de hand van artikelen die ik uit de VK kopieer. Hij is hier in Nederland huisman. Heeft 3 kids en zijn vrouw werkt bij Unilever.
Is altijd leuk. we hebben het zelfde gevoel voor humor en er wordt heel wat afgelachen.
Het is mooi weer hier. Volop zon, wel fris. Ga zo direct fietsen. Mis mijn 3x in de week sportschool. Die is dicht.
'All the best' jullie daar 'down-under'
Groet, Paul
-
26 Maart 2020 - 12:18
Coby:
goed geregeld !
Jullie pakken zo te lezen, zoveel mogelijk voordelen bij dit grote nadeel :-) -
26 Maart 2020 - 12:18
Esther En Gerard :
Ha William en Judith .
Fijn dat jullie Je gesteund voel , dat is ook de bedoeling . Aardig van de hotel manager dat hij jullie kan voirzien van een slaap plek voor de komenden tijd , en voor de helft van het geld . Hier gaat ook alles zijn gang , we kunnen gewoon naar het strand , ja alles is dicht , maar we nemen zelf mee . De wi kels zijn gewoon open , wel effe netjes normaal doen . Benzine is goed koper 1 euro 50 komt goed uit . De soep wordt niet zo heet gegeten . Het is wel lekker rustig op straat , alke debielen zijn thuis denk ik , de boa ,s ogen bekeuren op samen scholing . 400 euro . Gaat goed zo , ik lees wel dat de samen leving normaal gaat doen . Het is wel goed voor de maats happij . -
26 Maart 2020 - 12:27
Aad Van Holsteijn:
Hallo William en Judith, heel informatief al jullie verkeer met het noordelijk halfrond. Mails, apps langs verschillende kanten ( familie en rechtstreeks). Vandaag gaf je aan alle media in de gaten te houden. En dan nog tijd voor het schrijven van dit soort toch lange verhalen. Het houdt je aardig bezig. Deze verhalen zijn heel informatief en geven een beeld van Melbourne en de bevolking.
Fijn dat jullie een goed dak boven je hoofd hebben. Tja voor het ontbijt even op stap.
De Olympische Spelen van 56 ken ik alleen van postzegels. IOC mag Melbourne wel weer eens aan bod laten komen. Japan gaat al snel in de herhaling.
Judith kon dus de markt bezoeken. Hoopt dat dit nog een tijdje blijft. In Den Haag heeft Remkes de markt gisteren gesloten, Was te druk. Aan 1,5 m hield niemand zich. Zo kom je vanzelf in een totale lock down.
Het is hier zonnig, dat meldde Paul al. Wel koud. En er was een heel bijzonder natuurverschijnsel: een geheel blauwe lucht zonder een wolk. Dat hebben we hier nooit. Ook geen vliegtuigstrepen natuurlijk, al gaat er wel eens een over.
Je moet nu Melbourne van alle kanten bekijken. Die palmbomen op de foto geven een heel andere sfeer dan de hier uitlopende wilgen. Het marktgebouw met die koepel doet denken aan Midden Oosten en Azie, duidelijk oosters. Bij Australie denk ik aan Engeland, dat daar zijn oauoers naar toe stuurde. Net zoals wij in de 19e eeuw de armen uit Amsterdam naar Veenhuizen stuurden, ons Pauperparadijs.
Maak er wat van ( eigenlijk maak ik me daar nu geen zorgen over) en geniet op forse afstand van de verhalen uit de lage landen. Groet Aad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
