13e verslag

Na een eerste goede nachtrust op 24 hoog, hebben we zowaar op een normale wijze kunnen ontbijten. We hadden de boodschappen reeds gedaan, alleen als een goed echtgenoot betaamd haalt hij koffie voor z’n vrouw. Ik wijk niet af van deze fatsoensnorm en haal dus dagelijks 3 tot 4 x keer n bakkie cappuccino bij de 7-Eleven. Denk niet dat ik daarmee elke keer een half uur mee bezig ben, nee het is beneden op de hoek, ben binnen 5 min terug. Heerlijk bakkie voor slechts 60 ct p stuk!

Nu we eenmaal zijn berust in onze huidige situatie van het niet terug kunnen, hebben we meer de tijd om de gedachten te rangschikken. Op zich prima, zouden meer mensen eens moeten proberen, en zo denken wij vaak omgekeerd. Wij realiseren ons dat onze situatie feitelijk niet veel verschilt dan met de situatie in Ned. Ook onze bewegingsvrijheid is zeer beperkt, alles is dicht en als je op straat bent voel je je gelijk een misdadiger die kennelijk lak heeft aan de actualiteit. Dat is verre van dat, wij denken tijdens de wandelingen die we maken, feitelijk onze enige bezigheid buitenshuis, heel vaak aan het thuisfront; de kids, de familie en de collega’s en verdere bekenden. Ook voor dit thuisfront staat t leven zo goed als stil, buiten het werken en het doen van een boodschap om. Bij ons is dat exact zo (oké werken even niet) alleen zitten wij 17.000 km verderop.

Maw onze dagen geven niet een spannend beeld. Bij ons op de dag is t tamelijk rustig, zeker ook op straat, maar in de avond en bij het opstaan ratelt de soc media volop, immers men is in Ned nog/weer wakker! Zo zijn onze dagen toch behoorlijk gevuld.

Om nu te zeggen spannend gevuld, nou nee. We doen na t ontbijt een stadswandeling, wel elke keer een andere, van een uur of 3-4 incl t doen van de boodschappen, maar daarna zitten we toch wel vanaf 15.00 uur binnen. Het is niet anders.

Bij jullie thuis in Ned gaat ook de dagelijkse beslommeringen z’n gang, wij zijn benieuwd hoe jullie t ondergaan?

Wij weten van de meesten wel waar zij zelf tegen aan lopen en we begrijpen dat jullie niet de gehele dag met onze actualiteit bezig zijn. Volkomen logisch!

Wij hebben regelmatig via Face-time telefonisch contact met de meiden en gister ook met broers van Judith, dus we zijn feitelijk goed op de hoogte. Ook kregen we tv beelden van de SBS6 via Dave en Nathalie tot onze beschikking waarin het over de ‘luchtbrug’ ging en hoe moeizaam het is om dit feitelijk te realiseren. Wij begrijpen het, het is ons enige hoop om nog betaalbaar en betrouwbaar terug te kunnen komen. Ik krijg regelmatig tips van tickets en vluchten die beschikbaar zijn.

Judith en ik hebben besloten er niet meer mee ‘in zee te gaan’. Het zijn absoluut gewaardeerde tips en vingerwijzingen, laat dat duidelijk zijn, maar het waarom is ook makkelijk te verklaren; we hebben al eens 2e tickets gekocht voor 1100 euro en die vlucht was gecanceld voor we het wisten. Er worden nu echt woekerprijzen gerekend (Qatar Airways 15.000 pp......! Enkele reis....) daarnaast is het zeer onbetrouwbaar om ze te boeken, immers gaan we wel??? Bovendien wordt het van de Ambassade hier afgeraden en de reisorganisatie kan niks meer doen, alle vliegvelden zijn lockdown. Het is nog de vraag of je die gecancelde vluchten nog vergoed krijgt. Dan kunnen we beter maar 2 x 900 betalen voor die repatriëring, want die is betrouwbaar en dus de kans op daadwerkelijk vertrek en zeker aankomst op Schiphol is met die vlucht wel gegarandeerd (mogen we van uit gaan).

Het is geen luxe keuze, zo van wij zitten ‘lekker hier’ en in Ned zoeken ze het maar uit. Absoluut niet, meer een rationele vanuit een lastige situatie die complex is en dus even gaat duren, waarschijnlijk enkele weken.

Wij hebben inmiddels via FB en Whatsapp contact met medegestrande reizigers alhier. Dit is meer onder het mom van ‘gedeelde smart is halve smart’ en wellicht levert het tips en tops op!

Gister hebben we een wandeling richting Botaniosch Tuin gemaakt, we hebben 2 uur op een bankje van vele voorbijgangers zitten genieten. Het voelde als een cursus ‘ Pensioen in Zicht’ maar dan elders. Was op zich prima met een fraai uitzicht op de rivier de Yarra en de terugkerende skyline van Melbourne.

Ondertussen liep er nog een ondersteuningsactie van 2 wanhopige gestrande en blut zijnde Westlanders via FB etc.

Bij terugkomst bleek dat zij reeds in Eng zaten, dat ze geholpen zijn door Eng kennissen vanuit Eng, dat zij woekerprijzen hebben betaald en dat ze van de 2 laatste stoelen gebruik konden maken. Ook n reden om niet op de bonnefooi richting het vliegveld te gaan; we hebben weinig trek in hysterische taferelen op t vliegveld, ondertussen onze huidige appartement kwijt te zijn, zonder zekerheid van vertrek. Daar hebben we niet voor gekozen.

Waar ook niet voor gekozen is is het feit dat een collega, eigenlijk n goede maat van mij, en zijn vrouw inmiddels getroffen zijn door het virus.... Details laat ik achterwege, maar het beantwoorden van een app kost eigenlijk al teveel moeite. Zijn vrouw moet zeker nog 2 weken op de IC blijven en er mag niemand bij. Als je dit hoort en leest schrik je enorm en is echt n waarschuwing; ‘kijk goed uit en wees voorzichtig’, dat doen wij ook. Het vakantie gevoel is vrijwel verdwenen, maar als ik dit verneem en zeker ook waar een van mijn broers tegenaan loopt met zijn vrouw, dan realiseren wij ons wederom; ‘klagen doen we niet, maar zouden gewoon liever thuiszitten’. Nu even een jus d’oranje!